Blog

Natuureducatie in Slochteren

Begin 2016 zijn we met een groepje Staatsbosbeheer-vrijwilligers gestart met natuureducatie op de basisscholen in de gemeente Slochteren. Met als doel de kinderen iets bij te brengen over de natuur onder het motto: “Jong geleerd is nooit verkeerd”. De scholen mogen zelf aangeven op welke wijze ze de natuurles aangeboden krijgen. Willen ze naar het Slochterbos, de Baggerputten, het Dannemeer, Tetjehorn, vogels kijken, waterbeestjes vangen, noem maar op, alles is mogelijk. Of wil men liever een klassikale les, ook goed. Al gaat onze voorkeur er wel naar uit om de kinderen vooral de natuur te laten beleven. Kom mee naar buiten allemaal…

Vogelboek van opa

Zo hadden we vorig jaar een school waar we de lessen in drie sessies van een uur geknipt hadden, verspreid over drie weken. De lessen waren zowel voor de onderbouw als voor de bovenbouw, beiden in een aparte groep. De eerste keer hebben we de kinderen verteld over vogels en hun nesten. En daarbij ook verschillende nesten laten zien. De allerkleinsten zaten met open mond te kijken naar de zachte bekleding van een koolmezennest in een nestkastje, het rommelige nest van een turkse tortel en het zorgvuldig gladgestreken nestkommetje van een zanglijster. De bovenbouwkinderen stelden – uiteraard – allerlei vragen en sommigen hadden wat moeite om de aandacht er bij te houden. Niks nieuws. De week er op gingen we met beide groepen naar het Overbos in Slochteren om ze ook in het echt vogelnesten te laten zien, waaronder een reigerkolonie. Uiteraard alles vanaf gepaste afstand, om de nesten niet te verstoren. Een van de jongens uit de bovenbouw, die de week tevoren nog wat minder geïnteresseerd was, haalde bij aanvang een groot en rijk geïllustreerd vogelboek uit zijn rugzak. “Dat is van mijn opa”, zei hij vol trots. Hij werd meteen door mij benoemd tot “vogelopzoeker” en het hele uur is hij druk bezig geweest om alle vogels die we hoorden en zagen aan de rest van zijn groepje te laten zien. Na de drie lessen moesten ze ook nog een presentatie geven voor de rest van de school en hun ouders. Vol enthousiasme stonden de groepjes daar te vertellen wat ze allemaal gezien hadden, er was veel blijven hangen.

Wegens succes…

Dit voorjaar hebben we weer op drie scholen lessen verzorgd. Bij een deel van deze lessen hebben we een bezoek gebracht aan het Dannemeer, onderdeel van ons mooie natuurgebied ’t Roegwold. Aan de hand van leskaarten, die we zelf opgesteld hebben, vertellen we de kinderen daar bijvoorbeeld over de oeroude bomen die daar opgegraven zijn en over otters en bevers. Deze laatste zitten nu nog niet in het Roegwold, maar dat is een kwestie van tijd. Maar ook over de velduil, de roerdomp en over verschillende soorten snavels. Onlangs liepen we daar weer in het gebied, dit keer met een tweetal klassen van een christelijke basisschool. Een leuk groepje kinderen. Natuurlijk zijn er altijd een paar die vooraan willen lopen, ook dit keer weer. Een van de jongetjes was enorm enthousiast en iedere vlinder of libelle werd door hem uitdrukkelijk begroet. Toen we het knuppelpad naderden vroeg hij mij waarom dat pad daar eigenlijk midden door het meer gemaakt was. Ik antwoordde hem dat je daardoor als het ware door het gebied over het water kon lopen. Het duurde slechts enkele seconden, waarna hij zei: “Oh, eigenlijk net als Jezus Christus?” “Inderdaad jongen, zoiets, maar dan zonder natte voeten te krijgen”, flapte ik er uit, voor ik er erg in had. “Best wel slim dan”, reageerde het ventje. 😉