Zo, die drie koningen zijn ook vertrokken en het leven begint weer een beetje normale proporties aan te nemen. 2018, een nieuw jaar en weer even wennen aan de datumnotatie. Een spannend jaar ook, in ieder geval voor ons. Deze week is het al begonnen en het kan nog alle kanten op. Nieuwsgierig geworden? Lees dan even verder.
Aardgasbevingen
De provincie Groningen is continu in beweging, in ieder geval qua bodem dan. Nadat op 29 mei 1959 onder het land van boer Boon uit Kolham aardgas werd gevonden is de Groninger bodem verre van onberoerd gebleven. Was het niet om naar aardgas te boren dan wel om de enorme transportleidingen in de grond te leggen. Of om glasvezelkabels aan te leggen naar de gaswinlocaties voor snelle internetverbindingen, terwijl de omliggende dorpen daar nog steeds van verstoken zijn. En de laatste decennia komt de bodem ook nog uit zichzelf in beweging, als een soort protestactie. Want de bodemtrillingen hier in het Noorden zijn immers niet iets van de laatste paar jaar. Toen wij eind 2006 naar Tjuchem gingen verhuizen, was er net een flinke aardbeving geweest met een kracht van 3.6 bij Westeremden. We lieten er ons niet door weerhouden om hierheen te verhuizen, niet wetende dat er nog velen zouden volgen. Maar we hebben het wel vermeld in ons verhuisbericht destijds, zie de foto links.
3.4 bij Zeerijp
De afgelopen weken zijn er drie aardbevinkjes geweest met het epicentrum vrijwel in onze achtertuin. Allemaal licht met een kracht rond de 1.0, maar toch… En vrijwel letterlijk terwijl ik dit stukje schrijf vond er de zwaarste beving in bijna vijf jaar tijd plaats: 3.4 bij Zeerijp. Deze beving kreeg de twijfelachtige eer om de duizendste te zijn sinds de bevingen worden geregistreerd. Ik heb er niks van gevoeld, maar velen wel. Toch maar even een rondje door en rond het huis gedaan en helaas weer enige schade. Net als na de beving bij Huizinge in 2012, die we wel heel duidelijk gevoeld hebben. Toen waren er scheurtjes ontstaan in het stucwerk en een paar in de buitenmuur en ook dit keer weer enkele scheurtjes in het metselwerk. Gelukkig niet zo ernstig zoals je soms op foto’s ziet dat je je hele hand er in kan steken. Na melding van de schade is dit keurig vergoed en zonder problemen opgelost. Je hoort wel eens andere verhalen.
Amoebe over Groningen
Nationaal Coördinator Groningen (NCG) Hans Alders is vorig jaar met zijn club gestart met het versterken van de woningen. Niet in heel Groningen, maar binnen een bepaalde contour die door het KNMI wordt vastgesteld op basis van ervaringen uit het verleden. Maar deze bieden geen garanties voor de toekomst, zo ook in dit geval niet. De contour wordt dan ook regelmatig aangepast, waardoor deze zich als een soort amoebe over het Noordoosten van Nederland begeeft. Tjuchem blijft daarbij binnen de contouren liggen, maar wel aan het randje.
Eigen Initiatief
De bedoeling van de NCG is dat de huizen zodanig versterkt worden dat je in ieder geval bij een beving met kracht 5.0 nog veilig en gezond uit je huis kunt komen. De versterking houdt niet in dat je nooit meer last zult hebben van scheuren in de muren. Als onderdeel van dit omvangrijke – en heel complexe – project is de NCG vorig jaar ook gestart om bewoners die plannen hebben om hun huis aan te pakken al in een eerder stadium de mogelijkheid te bieden dit te combineren met het versterken. Deze pilot Heft in eigen hand kende 50 deelnemers in het aardbevingsgebied. En deze pilot heeft een vervolg gekregen onder de naam Eigen Initiatief. Nu waren wij al van plan om ons huis levensloopbestendiger en duurzamer te maken, dus hebben we ons daar voor aangemeld. 200 melders kregen in augustus vorig jaar bericht dat ze aan de slag konden met Eigen Initiatief, waaronder wij.
Wie zal dat betalen?
De komende tijd gaat er nogal wat op ons af komen. We hebben gesprekken gehad met een bouwbegeleider van de NCG. Er is vandaag gesondeerd om de draagkracht van de bodem te bepalen en de bouwbegeleider is vanmiddag met de constructeur geweest om een constructieve opname te doen. Volgende week wordt er een 3D-scan van het huis gemaakt gemaakt. Vervolgens gaat een constructeur alles doorrekenen waarna er een rapport opgesteld wordt waarin aangegeven wordt wat er versterkt zou moeten worden aan onze woning en hoeveel dat dan gaat kosten. Rekening NAM uiteraard. En dan is het de vraag wat er allemaal gedaan moet worden. Valt het mee, valt het tegen? Zware stalen profielen in huis zit immers niemand op te wachten. En vallen deze bouwkundige versterkingen wel te combineren met onze eigen wensen? Wat als de versterkingskosten extreem hoog zullen uitpakken, hoger dan de waarde van het huis?
En dat is nog niet alles…
Nee, was het dat maar. Een aantal jaren geleden heeft namelijk de voormalig VVD-gedeputeerde Mark Boumans het plan opgevat dat de rijksweg N33 (van Assen naar Eemshaven) tussen het knooppunt Zuidbroek en de Eelwerderbrug bij Appingedam verdubbeld moet worden. Want dat is goed voor de economie, zo vond hij. Omdat het een rijksweg betreft was het echter aan voormalig minister Melanie Schultz van Haegen om een besluit hierover te nemen. De N33 staat al sinds jaren op de laatste plaats als minst drukke rijksweg (met maximaal 12000 motorvoertuigen per etmaal (mvt/etm)) en zal voorlopig ook niet van deze plaats gestoten worden. (De eigen berekeningen van het projectbureau N33 geven tot 2030 een toename van ongeveer 5000 mvt/etm aan, wat nog steeds ruim onder het aantal van 22000 mvt/etm ligt wat Rijkswaterstaat hanteert als minimale waarde om een verdubbelde autoweg te rechtvaardigen.)
Daardoor stond de N33 heel laag op het prioriteitenlijstje van Melanie en gaf ze aanvankelijk geen gehoor aan het gezeur van Boumans. Maar na lang paaien van Mark, waarbij na wat lobbywerk vrijwel de gehele Tweede Kamer zich achter zijn snode plannetje schaarde, kreeg hij toch zijn zin. Er zijn nu een paar mogelijke tracés die – op twee na – allemaal dichter bij ons huis komen te liggen. Eentje zelfs dwars door het mooie bosperceeltje achter ons huis, een van de belangrijkste redenen waarom we dit huis in 2006 gekocht hebben. Je begrijpt dat we ook daar niet op zitten te wachten. Binnenkort zal het besluit genomen worden over het tracé.
Spannende tijden
Er breken dus spannende tijden aan. Wat gaat er gebeuren? Wonen we hier volgend jaar nog wel? Of wonen we tijdelijk in een wisselwoning vanwege de bouwkundige versterking van ons huis? We laten ons niet gek maken hoor, zo lang we samen zijn (met Joes en Dopey) en gezond, valt het allemaal reuze mee. Er zijn mensen die met veel ergere dingen te maken hebben. Maar we zullen blij zijn als de komende maanden voorbij zijn. Dan is er duidelijkheid over de tracékeuze en weten we ook hoe de vlag er bij hangt qua versterking. En kunnen we weer vooruit gaan denken. Voorlopig blijft het nog wel even spannend.
Overigens is de foto van de gescheurde muur niet gemaakt in Groningen, maar 400 kilometer ten zuidwesten in mijn geboortedorp Westdorpe 🙂
Het worden inderdaad spannende tijden. Maar als ik kon zou ik ook tekenen als ze zouden vragen wat ik van die nieuwe weg zou vinden. Er ligt al genoeg asfalt in Nederland laat dat mooie bos maar staan.???
Het is niet fijn wat er allemaal in Grunn gebeurt. Deze provincie is zo achtergesteld en is alleen goed voor de NAM, zo lijkt het wel. Men verwacht dat deze zware beving een tijd van nog veel zwaardere inluidt.
Ik hoop voor jullie en voor heel Stad en Ommeland dat het allemaal leefbaarder wordt, dat er rust weerkeert en dat verdere schade wegblijft. Veel sterkte in deze onzekere tijden!
Voel helemaal met jullie mee!! Wat een tijdingen. Zelfs de verdubbeling van de Tractaatweg, die wel nodig is, heeft een grote impact op het gebied rond je geboorteplaats. Wat moet dan een weg in jullie omgeving met een verdubbeling, mogelijk is er net in de spits sprake van extra drukte en de rest van de dag en zeker de nacht een rustig verkeersbeeld. Dat een stukje bos moet doorkruist worden is natuurlijk het meest onlogische traject. Ook wij hebben door CDA een weg met 100 km/u gekregen waardoor er parallelwegen werden aangelegd, waar men overigens ook veel te hard rijdt. En de oversteekplekken voor landbouwverkeer, maar vooral fietsers en voetgangers geofferd zijn, zodat er ver moet worden omgereden, waardoor men weer sneller de auto pakt. Ook ooit een aardbeving meegemaakt op een camping in Zuid-Limburg en dat voelden wij tent-kampeerders, doordat we op de grond sliepen, het beste. Was maar 2,4 op de schaal van richter, het nieuws om 8 uur een kwartier later melde het toen al. in vogelvlucht ca. 20 km van ons vandaan in Duitsland. Was een raar gevoel de aarde onder je te voelen golven.