Sinds lange tijd weer eens een blogje over taal. En niet zonder reden. Afgelopen zondag kreeg ik namelijk onderstaand e-mailbericht met als onderwerp “Houd je weerstand goed op pijl ??”.
Ja, je leest het goed, ik was ook helemaal verbeisterd en beina ten ijnde raad. Bei het lezen van dit soort schreiffouten gaan bei mei alle alarmbellen af, mein nekharen gaan overijnd staan en ik kreig klotsende oksels. Toen ik het nog een keer gelezen had, kwam ik al meimerend uit bei mein lagereschoolteid toen we in het winters jaargeteide met alle jongens en mijsjes in reien op het schoolplijn liepen en ijsten dat we eisvrei kregen. Daar op die lagere school is immers de basis voor mein taalvaardighijd gelegd.
Het bericht was afkomstig van Etos, die drogistereiketen. Waarscheinleik is dit bericht vorige week vreidag teidens de vreimibo opgesteld en had de schreiver (m/v/o) na veif glazen wein geen flauw idee meer of pijl nu met een lange ei of korte ij geschreven moest worden. En bleikbaar heeft ook niemand verder de tekst nog even doorgelezen voor deze verzonden werd. Ach, ik begreip het wel hoor, de communicatiejongens en –mijsjes liggen vermoedeleik niet voor het oprapen. Lijdinggevenden moeten wellicht leidzaam toekeiken teidens de sollicitatieprocedures. En waarom zou je je hierover ijgenleik druk maken? Je snapt toch wat er bedoeld wordt? Nou, in dit geval ligt dat iets genuanceerder dan beivoorbeeld “ik vermoedt” te schreiven (waar je natuurleik “ik vermoed” hoort te schreiven). Want dan is het nog steeds redeleik duideleik wat de strekking van het verhaal is.
Ik bleif van mening dat goed gebruik van onze Nederlandse taal belangreik is, dat staat buiten keif. De taalverloedering neemt immers steeds ernstigere vormen aan, maar misschien ben ik wat ijgenweis en overdreif daarin van teid tot teid. Maar als ook goed taalgebruik niet meer hijlig is, bleift er vrei wijnig over van onze Nederlandse identitijt en voor je het weet is Lijden in last. Jei weet natuurleik ook wel dat er een groot verschil zit tussen pijl en peil of tussen een lijder en een leider. Begreip jei het ook als ik schreif dat hei zij dat zei op haar zei moest bleiven liggen? Waarbei zei overigens ook niet van zein zeide week. Het is onvermeideleik dat hierdoor peinleike fouten gemaakt kunnen worden. Het leikt een klijnighijdje, maar schein bedriegt.
Begreip me niet verkeerd, het is niet zo dat ik nu al mein peilen richt op Etos, want zei zein niet het enige bedreif dat dit soort berichten met taalfouten de wereld instuurt. Klaarbleikeleik heeft het schreiven van nieuwsbrieven niet zoveel om het leif en is kennis van de Nederlandse taal niet een van de basisverijsten. Wat dan wel, vraag ik mei af? Wordt er ook nog een schreiftest afgelegd om te controleren of de kennis van onze moedertaal wel op pijl is? Is een inschreifbeweis van een oplijding schreifvaardighijd toerijkend genoeg? Of wordt er gewoon iemand met veif danslessen en bromfietsreibeweis – en vermoedeleik net terug van een weekijnd weinen aan de Sijne in Pareis – aan een bureau gezet met de opdracht: ”Schreif jei maar eens een leuke tekst voor een wervende e-mail. Het hoeft niet te reimen of kijmoeileik te zein, als het bericht maar de aandacht trekt.”
En geloof me, dat heeft het bij mij gedaan. ?
Leuk artikel, maar je weet dat korte en lange ei niet klopt? Het is ij of ei, uitgesproken: ei (ij) of ee-ie (ei).
Dank voor je reactie. Je hebt gelijk, het gebruik van de termen korte en lange ei/ij is spreektaal.
Ha ha ha geweldig Theo!!
Zo leuk beschreven. En ja ook bij mein naam gaat het faak vout…….. Treintje…..i.p.v. Trijntje…… tjoeke tjoek……
Dank je Trijntje! 🙂
ook ik irriteer me er aan.
er worden overal zoveel schrijf fouten gemaakt.
goed gedaan!
eigenlijk ook even naar de
Etos sturen ?
Dank je Carla. Ik heb Etos “getagd” in mijn bericht of Facebook, maar of ze dat lezen is nog maar de vraag. Ik heb dat ook in mijn bericht op Twitter gedaan, maar het blijkt dat op het Etos-account al sinds maart 2018 niks nieuws wordt geplaatst. Misschien dat Instagram wel helpt? Wie weet…
Ja zeker, het is wat dat keurig ABN schrijven, als je het al niet goed uitspreekt. Ik lees dagelijks fouten ook in de persberichten en soms wordt er ook nog eens een stuk van de dag te voren geplaatst. bijv. Weerbericht voor 4 dagen). Er wordt gewoon niets nagekeken, schijnt. Dit is wel heel veel ‘ei’ en ‘ij’, Er is nog veel meer. Ook de tegenwoordige tijd en verleden tijd voor ik, jij/hij/zij. Veel opmerkingen bestaan uit kleine letters, dan de plaatsing van de komma bijv ; ,n of ’n Ook veelal het gebruik van vreemde woorden, vroeger zeiden we iemand is overspannen, nu is het een burn-out. Soms moet je al eens gaan nadenken hoe het NL woord ook weer was voor het Engelse wat men nu gebruikt. Zo jammer. ook het schrijven met de pen raakt steeds meer uit de mode, rekenen, wie kan er nog zonder een rekenmachine?
Allemaal mooie voorbeelden Marina. Maar het is een verschijnsel van alle tijden hoor. Alleen worden we nu via allerlei media overspoeld. En het overdreven gebruik van Engelse termen stoort mij ook enorm. Kijk maar op mijn blogje over het redden van de dadel 🙂
Ik vond het een kinderachtig verhaal wat niet over natuur gaat. En ga je ook niet langer volgen.
Jammer dat je me niet blijft volgen, Hetty. Maar mijn blogje gaat niet alleen over natuur hoor, taal is ook iets wat me bezighoudt. En af en toe een wat minder serieus blogje houdt het luchtig.
Luchtig is prima.
Sterkte met je oksels.
Dank je Hetty, komt goed hoor :-). En je bent altijd welkom op mijn blogje, abonnee of niet.
Hoi Theo, ik ben ook geen taalkundige maar heb als Groninger wel een streepje voor met een ezelsbruggetje. De lange en de korte ij, ei, is te onderscheiden in het Gronings met respectievelijk ai is ei. Mai is mei en een viel is een vijl en een nautice miel is een nautische mijl. Groet Aaldrik.
Dat Groningse ezelsbruggetje heb ik ook van anderen vernomen, Aaldrik. Leuk dat het zo werkt.
Idem in het West-Vlaams: ei klinkt als ej en ij als ie. Ui wordt u en soms wordt ij ook u.
Mijn klein nichtje vertelde vroeger in een poging om beschaafd Nederlands te spreken: “de keindjes moesten vuif minuiten buiten wachten”
Haha, ik hoor het al en dan met dat accent van de West-Vlaonders 😀
Oh my God. Dit was echt geweldig ??
Leuk, dank je Silvia.
Haha ja ik herken dit zeker en vind het ook erg irritant! Ondanks de vreimibo-problemen denk ik ook dat de spellingscontrole hierin een probleem is; mensen worden niet meer aangezet om zelf na te denken over mein en dein, pijl en peil. Als de spellingscontrole ‘pijl’ (en ‘ik vindt’) niet voud interpreteert – wat bei ‘pijl’ het geval is, dan keikt een gemiddelde medewerker niet meer of dat wel correct is. We – nou ja, wei niet, anderen! zein lui geworden en lezen niet meer na als er geen rood kringelstreepje te zien is. Ik zou daar graag geld mee verdienen, want ik kan schathemelreik worden van alle vouden die ik op social media en in kranten zie.
In Grunn eet je een aai en een oi, maar je zegt ook een ‘ie’ waar men onder Zwolle een ‘ij’ gebruikt. Ut ies, een wiessie, een … eh o nee, pijl wordt wel een heel raar woord 🙂
Maar zelfs met mein naam, die toch duideleik leesbaar is, gaat het regelmatig mis. Mien zwager schreef onlangs: ‘Dank je, Marjolijn’. Wellicht was hei bei de vreimibo wat te scheutig geweest met zijn alcoholpijl? Terweil ik altied zeg dat mein lein het niet doet (ik had Marjojolijn moeten heten!), dus dat ik liever een aai zie 🙂
Een stukje naar mijn hart en een kolfje naar mijn hand! 🙂
Dank je Marjolein, ik heb dubbel gelegen om jouw reactie.
Is een leuke blog idd tegenwoordig schrijven ze niet meer zoveel. Alles via de computer dan hoeven ze niet na te denken.
Dank je zus.